Bir siir yazsam sana,
Uyku denen seyin ugramadigi gecelerde.
Çok degil bir kac kelime yazsam,
Aşk denen seyin kalbime ugramadigi sonbaharda.
Senden bahsetsem,
Seni hic tanimadigim halde.
Dizelerin herbiri ayri bir güzelligini anlatsa,
Ama hic biri seni anlatmaya yetmese.
Kifayetsiz kalsa kelimeler,
Bir kac dizide göz yasiyla yazsam.
En güzel damlayi sona saklasam ,
Mutlu sonla bitsin diye.
Sonra tozlu raflarda tozlansin ,
Birazda tarih koksun diye.
Bir gün yeniden gün isigina ciksa,
Yeniden dogmasi ögrensin diye.
Kus olup ucsa,
Özgürlügü hissetsin diye.
Konsa pencerene,
Alsan onu alsan iceriye.
Öpüp koklasan onu,
Benim yasayamadigim mutlulugu ona yasat diye.
İste o siir dünyanin en güzel siiri olurdu.
O siirede bir tek sen layik olurdun.
Ama o siiri yazamam ,
Sen diye birinin ben diye birseye ugramadigi günlerde