2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
995
Okunma
Boşa çektik kürekleri hep
Yüzdük düşler denizinde
Düştük belki boğulduk
Belki yorduk belki yorulduk
Çokça zordu durulduk
Döndük baktık herşey yalanmış
Mutluluklar hep rüyaymış
Bize kalan hayattan
Hatırlarla kaplı soğuk yatakmış
Taktık gözlükleri
Başka bir pencereden baktık
Neymiş meğer gerçek
Ne acınası yaşamlar
Ha boş duvarlar ha ben
Aynı yolun bekçisiyiz
Umut işte belkileri bekleriz
Birgün geldi, gülümsedi yabancı
Yükü ağır koynu sıcacıktı
Aptaldı insan inandı
Bahar sandı,hazandı
Yaprak döktü ağladı
Başa döndü herşey yine
Topraktandı,toprak kaldı
Ölmüş değildi henüz
O çoktan unutulandı
5.0
100% (4)