1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
904
Okunma
Öfke geldi karşıma.
Aldım onu yanıma.
Nefret girdi koynuna
Akıl kaçtı uzağa.
Öfke dedim bu ne hal.
Dedi, kin benimle kal.
Dedim, bu ne biçim hal.
Dedi ki; bunlar doğal.
İşler sarpa sarmıştı,
Akıl uzaklaşmıştı.
Göz karardı görmedi.
Akıl geri bakmadı.
Biri dedi yakala,
Aklın başına topla,
Sevgi geldi o sıra.
Öfke durmadı orda.
Akla dedim bu ne iş?
Senin ki nasıl gidiş?
Dedi normal bir gidiş.
Sen öfkeyle yaparsan iş.
Önce sen ondan kurtul
Tut öfkeni yere vur,
Özünle hakka doğrul.
Bak nasıl faydam olur.
Öfke gider kin gider.
Sevgi gelir aşk gelir.
Umut gelir aş gelir.
Benimle hayat gelir.
Kullanmaz kaçar isen,
Öfkeyle gider isen,
Beni dinlemez isen,
Çok pişman olursun sen.
Dedim aman ayrılma.
Beni yalnız bırakma.
Aşk, sevgi, mutlulukla
Yaşayalım burada.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz