2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1287
Okunma
Özlemlerimden sana koşuyorum
Bu defa ilk defa olabildiğince yalın
Ve üstelik olabildiğince kendim im
Ve yine olabildiğince insannn...
Maskemi fırlatmışım bir kenara
Bir o kadar şaşkın....
Ama bir o kadar da mutluyum ki...
Özgürlüğüne kavuşmuş bir kuş misali
O heyecanı şakımak doğaya ve sana
Sanki dünyaya haykırabilmek gibi
Kelimeler kifayetsiz kalıyor
İçimdeki duyguları yansıtmaya
Mutluluktan korkar mı hiç insan ???
Unutunca yaşamayı korkuyormuş meğer
Peki ya birçok duyguyu aynı anda hissedebilmek
Hadi oda neyse; ya yaşayabilmek ???
Demek ki hatırlayınca yeniden yaşayabiliyormuş insan
Hayatı ve içinde ona dair ne var ise her şeyi...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz