İnsan maskesi diye bir şey varmış yaşarken öğrendim
Tıpkı palyaçoların yaptığı makyaj misali
Kalın ama bir o kadar yalın gibi görünen sahnede mutlu
Ayna karşısında makyajı silerken akan mutsuzluk gibi
Tıpkı alkol almış bir adam için iki tek attıktan sonra
Loş ve karanlıkta kendisinin bile doğru düzgün seçemediği
Dumanı baca gibi tüten puslu ortamlarda tüm kadınları
Dünyanın en güzel kadını görmesi gibi adeta
Her gün bir yerlerde birileri başka kollarda
Başka hayatları yaşarken fütursuzca
Amaçları uğruna takınılan bir maske varmış
Kusursuzca takınılan bu maske göz göze gelirken bile
Kendini ele vermeyen,akla hayale gelmeyen oyunlar oynarmış
Ama bu maskenin birde süresi varmış
Gün batımından gün doğumuna kadarmış miyadı
Onu da sabahın ilk ışıklarıyla gelen çalı sesi ile
Sokaklardan süpürülürken anladım...