günler,
geceleri atlayarak geçiyor bu ara
bu ara,
baharı yaşamaktan feragat eden kış gibi, zaman





sen düşerken cümlelerden
gizli ceee
gemiler kalkar boğaz’ından
ses
siz
ceee





değil elbette
öyle olsa anlardım
çünkü ben
nefesinden tanırım
soluğuna sebep olan havadan
nasıl nem kapıp
parmak uçlarını nemlendirdiğini





365 günün
küsüratı gibiyim





kusura bakma sevgilim
defolu bir yalnızlık benimkisi
ne desem
inanmazsın bilirim





afedersin
-mi
bilmem amma


ilki gibi olmuyor işte


kurşunun
pulsuz ve zarfsız adresine teslim ettiği aşk
iade süresi zaman..zarfında
n,
açılıp
er mektubu babında g’örülüp
nakış gibi işlenirken gözlerinde
geri sayımın düğmesine basmıştı çoktan.. ayrılığın ellerince





bu
sana
son mektubum değil





ve
olayı hiç de dramatize etmek..d’eğil niyetim





ilk işte
1.nin yerine
kurulamıyor ik’inci


nasıl desem,


kalp aynı
kalbin içine sığacak kalp de o kalbin yansıması
aynı şarkının nakaratında duyumsadığın
aşk
aynı olsa da
ilki gibi çekilmiyor bu sancı





çünkü göğsündeki kafesin
hancısı oluyor her ayrılık ertesinde geçmez ağrısı





şimdi bize
kaybolan ayları
belki de yılları verecekler


bekle sevgili bekle




o şarkı için henüz çok erken..