batan her geminin ardından
kurtardığım ben’in hasar raporunu çıkarıyorum içimde





kertenkele gibi
kaybettiklerimi yeniliyorum
yenile yenile
yenilemek gibi kendini





kendim ettikçe
kendim buluyorum
belki,,kendimi
kendimde buluyorum böylelikle





su, benim
karanlıkta yüzen her gemi ben’im
kaptan da benim
derya da


lakinnn


her gemiye pusulasız bindim


istedim ki çeksin kıyılarına
rüzgarıyla
dalgasıyla
şusuyla
busuyla
pusula olsun..karasuyuna





gemisini yüzdüren kaptandır elbet
ister kağıttan olsun
ister x direkli yelken..ne fark eder





rüzgar kesiliyor bir yerde
,,,bir yere kadar geldiğinde
diniyor dalgalar
peşinden zaman
-ardından.. akrep
didişiyor yelkovanla


sonra,


süzülüyor su
kum üstü bol köpük
kuruyup
tuzu kalıyor geriye
buz kesiği yalnızlık sararıp
tütün oluyor parmaklarda
sırtını dayadığın teknenin kırık
dökük
kaburgasından
içine batan her ne varsa
hikayenden arta kalan
düşlerinin arasında sıkışıp kalan bütün umutlara
kürdan oluyor yanılgılar





sonrası ıssızlık
sonrası yelkovandan düşen akrebin sızlayan vicdanına..zerketmesi zehrini
sonrası,
öncesinden kopuk
az biraz serseri
biraz da ,,


biraz daha kalsa


keşke,,


çünkü 1den
çıkmıyor 2





1den bire
yok olmuyor..var ol’an