2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1519
Okunma
Ey sükûttan pay bırakmış yar, şu gökler ahlanır
Hep kokundan esse rüzgâr bil ki dil eyvâhlanır
Bir gülüşten düşte gör sen, öğrenirsin sıratı
Yerle yeksan olsa gözler, sevdadan çarmıhlanır
Biz kederden solmayız hiç, dertle hemhal bahtımız
Sabrımız her dem nişandır, hep hayır nikâhlanır
Şerbetinden aşkı içmiş, sen kokarken bir zaman
Son nefeslik bir bakıştan ilk ölüm siftahlanır
Halde hal yok, gözde fer yok, tende can yok söylesen
Gözlerimden göçse yağmur kirpiğim ferahlanır
Aşk İlah’tan lütf-u haldir “Ey Gönül” der susarım
Sırra mazhar olduğundan aşka hep dergâhlanır
Bir mukadder çizginin buymuş meğer son firâkı
Hilkatinden aşkı soysan sanma Ferhat şahlanır
Huriye ERDUGAN
Aruz Vezni : Fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilün
_ . _ _ / _ . _ _ / _ . _ _ / _ . _
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz