BABAM (Şimdi)

Her nefesin ardına "Eyvahı" yükleyerek
Sonsuzluk deryasında el pençe bekleyerek;
Hicranın ateşine  yanardağ ekleyerek;
Şu dünyanın içinden, göç olan babam şimdi
Her damla gözyaşıyla Hiç olan babam şimdi

Yalnızlık yumağıyla, hırkasını örünce
Bir türkünün içinde, gidenini görünce
Canan nasıl katlanır canda canı verince;
Mutluluk sofrasında, aç olan babam şimdi
Gözyaşı çehresine, taç olan babam şimdi

"Sormayın hiç" diyerek, ellerini gözünden
Çekmeyi düşünmedi, resmindeki yüzünden
Ne söyletti tek bir laf, ne de caydı sözünden
Sükunet ile sabra, harç olan babam şimdi
Vuslatın kalesinde, burç olan babam şimdi

Iki dünya arası çizillir toprak toprak
Dökülür ya mevsimler dalından yaprak yaprak
Geçer işte günlerin ne dur bilir ne durak;
Geride kalanlara hurç olan babam şimdi
Ömür hanesi ölüm, borç olan babam şimdi

Geçen güzel günlerin kesilen faturası
Bogazında bir yumruk, her yılın hatırası
“Mukadderat böyleymiş" derken gönül yarası
"Amenna” hançerine, uç olan babam şimdi
Ya Sabır tespihinde tunç olan babam şimdi

Huriye ERDUGAN