yaşadın mı hiç aşk acısı
yandı mı yüreğin senin de
uykuları haram ettin mi gözlerine
keşke sevmeseydim dedin mi hiç
aşılmaz dağları mesken ettin mi kendine
bekledin mi karların erimesini
baharın erken gelmesini özledin mi
kardelenler nasıl güneşe hasretse
ben de sana öylesine hasretim
bir tatlı sözüne bir gülüşüne
isteseydin ömrümü verirdim
ömür törpümsün derken içim burkularak
ne kadar da haklıymışım
çaresizlik içinde kıvranırken
bir volkan gibi çıkacak yerinden yüreğim
ah beni benden alanım
kara sevdalara salanım
dipsiz kuyularda bırakanım
hiç mi sızlamaz için
oyuncağın mıydım elinde senin
söyle mutlu musun şimdi
yediveren gülleri açacak mı
yeşerecek mi sevda filizleri yeniden
o yosun tutmuş yüreğinde
yoksa toprak altında çürüyecek mi kökleri
bir sevdim bin ah çekti yüreğim
gerçekleşmeyen hayallerim kaldı geride
benim de olsun bir sevenim
sevdiğim
yarınlarda anlatacağım bir hikayem
yetmez mi çektiklerim
sensiz bir gün bile geçmezken
rüyalarımda dahi yoksun artık
bu kadar mı uzaksın benden
yüreğinde yok mu hiç yerim
olsun be sevdiceğim
eğer mutlu olacaksan buysa istediğin
taş basarım yüreğime çeker giderim
sen nerden bileceksin
kaçıncı darbedir bu yediğim ...




Refik
25 . 10 . 2017
İstanbul