Mevsimin iç çeken nefesi adım adım dolaştığında şehri
Anılarının geçtiği yerlerden biraz kahkahanı, biraz hüznünü
çokça neşeni getirir penceremden içeri
Adım adım sana gelmeler çiçeklenir yanağımda
Böyle bir zamandı
Ekmeğin mayasına para bulaşmamış
Ömrün baharına geçim uğramamış
Dost sohbetlerine siyaset dokunmamıştı
dillerde ’bir seher vakti ’ ile eşlik ederken siya siyabende
Öyle bir zamandı

Mevsimin iç çeken nefesi adım adım dolaştığında şehri
Ağlayışı çeker bulut bulut kendine
Kalmanın kırılan dalı kopan mandalı geride
Ayağa kalkan niyetler gidemeden karıştığında gök yüzüme
gece gibi pencereye çöker hevesim
Gitmek uyuşur
Böyle bir zaman bu zaman
Düşünceme çalınan olmazların mayasıyla kalbim uyur
Öyle bir zaman bu zaman

İki arada bir gemisiz pencerede
Dilimde ’ ağrı dağından uçtuumm ’



nigar baran