Gelirsin de bir gün, zaman geç olur,
Halim eskisinden daha güç olur,
Ah bir gelsen, başımıza taç olur;
Düşeriz yollara, yalın yapıldak,
Sevda güllerimiz verir, dal budak...

Beklemek ne kadar elem, kim bilsin?
Bilsen, geceleri böler gelirsin,
Gel hele, kırk yıllık acımız dinsin!
Savur saçlarını, yüzümden yana,
Yarıp yüreğimi, serdim yoluna...

Kar etmez mi onca verdiğim emek,
Seçtim seni, isteyerek, bilerek,
Çık da gel bir akşam, gülümseyerek;
Kime ne? Çekerim varsa cezası,
Yoksa çatlayacak gönül kozası!

Bunca ısrar, bunca inat ne diye?
Döndüm işte, bir sahipsiz kediye,
Gel, düşürme beni, benden kötüye!
Anlamam ben, kötülük ne, kin nedir?
Çıkının da sevgi yoksa, din nedir?

Gör işte, ne hale geldi eserin!
Vurgun yedi şimdi, yarası derin,
Yoksa, yok mu senin, imanın, dinin?
Yine de derim ki, Allah Kerimdir;
Gelsen, gelmesen de, kalbim yerindir.

Böyle gördüm ben, anamdan, babamdan,
Her gece düşerim, bir başka damdan,
Son kurşunla vurulmadan alnımdan!
Bırakmam ipini, ben bu sevdanın,
Şah damarı çatlar, bende, inadın!


Hayrettin YAZICI