iyi bir şiir yazmak için kötü günümdeyim;
şimdi tam zamanı, sana bir şeyler anlatacağım ; bazen akıl edemez insan içinde ’aşk’ varsa bir hikayenin bu kadar kısa ve bu kadar uzun süreceğini....bir şeyler söylemek için geç affetmen için erken...sen yine de sarıl yaralarıma ben bir yolunu bulurum iyileşmenin...

kapı kirişinde ikimizde ayağımız eşikte
bize iyi gelmeyecek olan yerlerdeyiz
yaramıza merhem değil kimse
bence artık biz kendimize gelmeliyiz

sana kendimden bahsetmeyeli uzun zaman oldu
mesela ben
ezbere bilirim sabah ezanının makamını ve kuşlar
çok ezbere ötüyorlar…

kalbini görüyorum
utanan yanını
gülmelerinin altında ki
derin yaraları
gizlemek üzere gözünü yumduğunda
kirpiklerinde ki acıyı görüyorum

bu yüzden kaçamazsın benden
bu yüzden çok seversin beni
bu yüzden çok severim seni
bu çok basit bir şiirdir aslında
fakat içinde ikimizin olduğu romanlar
yok denecek kadar azdır sevgili



Gözümde ki ışığı kaybetmedim, yok…
Biraz ağardı saçlarım ömrün saatinde
Bizi anlamayan zaman diliminde
Seni ben değil
Tanrı kaybetti sevgili...