Ne oluyor hergün tozunu sildigin köşenin çiçeklerine? Yine sulamayı mı unuttun? Ne de çabuk kuruyor sonbaharın eylülünde...Yine az mı geldi sevgi kelebekleri bu bahar, yine az mı uğradı güneşin ışıkları? Neden gülmüyor suratına mis gibi kokusuyla? Öylece duruyor...Hâlbuki hergün topluyorsun kuruyan dalları... bırakıyorsun akarsulara, su akar yolunu bulur niyetiyle. Nadasa bıraktığın bahçeleri hani birlikte yeserticektik? Hani elele verip, çiçeklerin arasında uçurtma uçurup, şarkılar söyleyecektik? Hani kahkahaları yan köyden duyulcaktı? Ne oluyor bu evin duvarlarına, hani birlikte boyamadık mı bütün odaları kırmızıya? Atan sıvaları birlikte onarmadık mı? Niye şimdi rutubet oldu bu odalar? Az mı havalandırdık, oksijen az mı uğradı gönlümün duvarlarına? Hani birlikte kurmadık mı oyun parklarını? Ne oldu bu salıncağa, neden yerde? Kim kırıp fırlatmış hadsizce? Çocuk yanımızı niçin talan edip gitmiş hissizce? Oysa çocuğa dokunulur mu sevgi dışında? O çocuğun hevesi kırılır mı? Neden bizde izin veriyoruz söylesene, çocuk yanımızın ölmesine? ...

Bir Elif Miktarı 🍃