Şimdi çekelim birbirimize bizi...
Gecenin en geç vakti.
Bırakalım yılların sensizliğini,
Bensizliğini bir kenara...
Bir şarkıdan bir sözden başlasın
Yıllarca susturduğumuz
Muhabbetimiz.
I
Hayallerde söylenenler beklesin,
Gerçekler dolansın dilimize
Öyle ki; kelimeler lal olsun,
Ne desek yetmesin sana beni...
Beni sana anlatmaya.
Söylenmemiş sözler kalmadı çūnki;
Söylenmiş sözleri tekrar sıralasak...
Hatta ikimizin aynı anda,
Birden bire konuştuğu olsa...
Gülsek halimize.
II
En derin vaktindeyim gecenin
El ayak çekilmiş,
Herkes suskun,
İçinde senin olmadığın...
Bilmem kaçıncı uykusunda dünya.
Bilmem kaç kez döndü umarsız
Kaç gün, kaç mevsimdi yaşanmamış...
Hiç birini saymadım inan.
Bu gün yağmur yağdı belki,
Güneşte açmıştır mor dağ yamaçlarına..
Ben görmedim,
Rüzgar değdiyse tenime...
Ben hissetmedim.
Çünkü ben hala
Hoşça kal dediğimiz o an dayım....

NOGAYTŪRK