Nasıl bir kader hep hüsran gözyaşı,
Gülmedim ömrümce ağarttım başı,
Doldurdum çileyle, ah ile yaşı,
Gündüzün ağlarım, gece ağlarım.

Herkes cıvıl cıvıl güle oynaya,
Güller arasında dalmış sevdaya,
Dert için gelmişim ben şu dünyaya,
Gündüzün ağlarım, gece ağlarım.

Kara bahtım kara, bu nasıl kader,
Yıllar boş ziyanda, hepsi de heder,
İçimde bir ses ki, ağla gönül der,
Gündüzün ağlarım, gece ağlarım.

Çekilmez dert değil benimki inan,
Ta içimden başlar ateştir yanan,
Hayatmı ki bu, hayat mı yaşanan,
Gündüzün ağlarım, gece ağlarım.

Sağanak sağanak ruhumda matem,
Terki diyar edem, ahire gidem,
Tatsız hayat, dikenli yoldur her dem,
Gündüzün ağlarım, gece ağlarım.

Eğlerim kendim, aldanmak bilmez,
Yazılmış kaderim gerçek silinmez,
Dökülür gözyaşım ebedi dinmez,
Gündüzün ağlarım, gece ağlarım.

Bir şevkat beklerim, sığınak liman,
Bırakmaz dertle acı, vermez aman,
Vücudum ruhum boş kalır her zaman,
Gündüzün ağlarım, gece ağlarım.

Oldu gerçekleşmeyen hayallerim,
Neden ben, nasıl diye suallerim,
Alın yazım mı,çekilmez kaderim,
Gündüzün ağlarım, gece ağlarım.

Harmanlanmış, acılarla hayatım,
Bir elin parmakları gülüm balım,
Kuru ağaç misali kırık dalım,
Gündüzün ağlarım, gece ağlarım.

Tutuşmuş sevdalar, tutuşmuş mazi,
Ozan bile dert der, acıdır sazı,
Hep kışlar yaşadım görmedim yazı,
Gündüzün ağlarım, gece ağlarım.

İrfan Yıldırım Çevik