0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
779
Okunma
Akşamdan kalmışım uykusuz üşüyorum
Bağırıyorum sesimi kimseler duymuyor
Sabahın kör kuyusuna hep ben düşüyorum
Kulakla duyanlar değersiz deyip uymuyor
Diyorum ki bu dünyanız göstermelik çakma
Bu nasıl bir abanmak böyle aniden çöktüm
Kavruldum yalvarırım Allah’ım daha yakma
Hayatımı ibret için kağıtlara döktüm
Alev aldı sayfalarım bazısı da kırıştı
Yaşamdaki aşamayız henüz demem bitti
Mal için mülk için Şeytanla kimler barıştı
Elimden tutan dostlarım nerelere gitti
Oysa nasıl neşeliydim dostlarım sizlerle
Kahkahalarımın çıkarıyor acısını
Bir kavgam da beni taşımayan dizlerle
Gülüyorum içime atarken sancısını
Her bir darben söktü içimdeki Benden
İlacı yok acıların belki biraz mürekkep
Çektiğim dertler insanlık güruhuyla den den
Her gün DOKUZ DOZ ilaç ismi SÜREKKEP
5.0
100% (1)
