1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1188
Okunma
Ben bir ceviz ağacıydım.
Sağlam gövdem, sık yaprağım.
Dallarımda meyvelerim.
Öterdi cık cık kuşlarım.
Ne güzeldi o günlerim.
Salıncaklar kurardı çocuklar.
Gölgemde otururdu âşıklar.
Kargalar konmaya başladılar.
Meyvelerimi gagaladılar.
Geldi sonra sopalı adamlar.
Vurdular dallarıma acımasızca.
Döktüler meyvelerimi hoyratça.
Durup bakmadılar gözyaşlarıma.
Ahlarım yükselirken dalga dalga
Acılarımla kaldım yalnız başıma.
Soğuk rüzgârlar geride kalan yapraklarımı döktü.
Ne kuşlar uğradı yanıma ne salıncak kuran oldu.
Kargalar bile bakmadı yüzüme yalnızlığıma güldü.
O güzel mi güzel sincaplar bile uğramaz oldu.
Ayaktayım; yıkılmadım, vefasızlık beni öldürdü.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz