Bütün tuhaflıkların beni bulduğu bir anda seni buldum...
Ondandır ki her şeye eywallah dedim,
çünkü sen aşktın,
sen sevgiydin,
sen arkadaş, dosttun...
Kırıktın,
yarımdın,
yalnızdın ve kimsesizdin...
Ben sana kimse olmak istedim...
Hiçkimseydim çünkü...
Her gece koşar adım sana gelişimin adıydı aşk,
Kimselere söylemem deyip şiirlere konuştuğumdu aşk...
Sana veremeyeceğimi bildiğim hediyelere yazıyordum sevgimi...
Ve hediye ediyordum sevgiye yabancı ellere
Çünkü sevgin paylaştıkça çoğalıyordu
Çünkü dünya böyle güzelleşiyordu
Süsleniyordu, yeşilleniyordu, gül kokuyordu
Gülüyordu tebessüm nedir? Unutan yüzler
Her sabah bir günaydınına güneşe eş parlıyordu gözlerim...
Yeşildi gözlerin Ya basmıyordum çimenlere,
yağmurdu Ya yanaklarından süzülen
ıslanıyordum her yağmurda ıpıslak,
hiç şikayet etmiyordum göğe seni...
Kızıyordun
küsüyordun
gidiyordun
ve geri geliyordun...
Her seferinde aynıydı bana bakışın,
gidemiyorum deyişine ölüyordum....
Ölüyordum...
en sevdiğim olmuşsun
Canan’dan öte bir canan...
Sen adını olmaz koyup gittin,
imkansız
olasılıksız bir aşk hikayesi...
Aşk hikayesi...
Aşk...
Evet aşktan geçemiyorum öteye...
Ona buna değil Sana,
Senin...
Sen olanından.
Ötesi de berisi de...
Sen, Gül...
mâşuk