3
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
921
Okunma
Kays aşkını dile döktü diye Mecnun olarak anılır oldu
Leyla ise simsiyah gece gibi Mecnun’un ışığını sakınır oldu el-alemden
Leyla’ya dediler ki ’’Mecnun daha çok seviyor Seni,
dilinden düşmüyorsun,
her şeyi herkesi Sen bellemiş kendine...
Leyla dedi ki aşktan anlar olsaydınız ey ahali
benim aşktaki üstünlüğüme yine hayret ederdiniz
Mecnun bir kıvılcım aşkımdan yanar oldu
ne diline ne gözüne hakim oldu
Ben onun sırrını gözümden sakınırken
O ayna misali sırrımı gün yüzüne vuruyor...
(Sen de Leyla misali gelemezsen de söyleyemezsen de ben tam kalbinden biliyorum Seni)
bilmem hangi memlekete güneş olmuş parlamaktasın
Hangi karanlığı aydınlatmakta Ay’sın
Ben sensiz karanlık bir Alemim
Bilmem Sen bensiz ne mutlusun?
Ne arar oldun ne sorar
Bir unutkanlık mı tuttu seni
Beni mi kaybettin evinin anahtarı yerine
Beni mi düşürdün gözlerinden yaş yerine
Bilmem hangi yerdeyim
Hangi kayıp diyarda Sensiz
Sensiz ne yer fark eder ki
Şimdi sor kendine ben neredeyim
Sende değilsem?
Sen de değilsem ben neyim?
fuzuliM
Cevap Yaz
