1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1701
Okunma

NUR NEVA
Sen ki çınar gövdesi bir kadın
Sen ki yoktan var eden
toprak ana
düşmek üzereyken dizlerinin dibine
ki
dal senin
uzayan kol senin
ben ise her rüzgarda titreyen yaprak
verme beni
bırakma asi rüzgarlara
hangi mevsimin rengine bürünsem
sadece sessiz gecelerde soluklanan
güneşe perde yapraklarım
tomurdan toprağa
dalların nurnevayla sarsa
gök umudu
kök güvenle beni sarsın
Efkan Ötgün
5.0
100% (4)