Ben yine sana vurgun!!

Ilık ılık esen rüzğar, oturalım seninle dizdize tepelerde
bağdaş kurup çimenler üzerinde
farzet ki ilkbahar çağı ömrün

mürdüm erikleri satılıyor pazarlarda
saçlarında yıldızlar ağarmada
şehrin gürültüne karışmış
bozulmuş usun fabrika ayarları
birbiri üzerine düşüyor kalabalık yalnızlıklar

içimden söküp atmak istiyorum
gökte sombahar yerde bağbozumu
kuşlar uçuyor gözlerinden kurulu düzen
hep sonradan çıkar hamasanın oyunu
hani ben demiştimler hani bellidir ya perşembenin
gelişi çarşambadan

söyle kim tınlar ki yaş kemale erdi
yasta yanar kurunun yanında
adını meclise yazırsanda parlamaz
som altından da olsa kim inanır

ufka dikili kaldı gözlerin
öylesi sığındın ki, sessiz bir limanda
ücradır her köşe ıssız bir ada kendinden kaçıp
kurtulamadığın

ağzımı dikmek istiyorum dilim durmuyor
haksızlığın karşısında
bazen dut yiyen bülbülere özeniyorum
en son söylüyeceğin kelâm en başta çıkıyor
ben buyum değişmek istesemde değişemiyorum.

ne yapsam ne etsem faydasız
bu dünya kötülerin dünyası iyi kötüye karşı
kötü her yerde baştacı.
ben yine sana vurgun!!

Nurten Ak Aygen
19.09.2017