ah ulan! Ah
Babamın cebinden düşerken çocukluğum
Döküldü yine kavruk topraklara
Elimde kalan son hediyen topacım...


Sahi bu biz miyiz?
Ayda!
Biz miyiz rengi soluk tenli mutluluk
Gerçekten bittik mi biz?
Hani
Hicretin sadece yüreğimeydi?


...



Gittiğin yerden bir bardak soğuk su yolla Ayda
Kursağımda bıraktığın bütün heveslere gelsin...



Soğuk bir haziran gecesinin
Ertesi sabahında yazıyorum sana bu kibirsiz cümleleri
Koynunda sakla ki üşümesin...


Bir kaç sabah cümlelerimle dertleş
Ya da boşver gitsin...
Ki postacı gelirse kapına öyle birini tanımıyorum de
İade-i taahüt et yüreğimi yüreğime...


Bir kaç zaman sonra unutmuş gibi yaparım ben de
Bir kaç şiir yazarım adına
Adından öteye gitmeden saklanırım cümle arası boşluklarda
Ki belki cümleler arasında adınla yanyana gelirim Ayda!



Ayda!
Dilimin söylediği en güzel sözcük
Hep güzel kalacaksın dilimde...
Hoş kal...
Kelebeklerin ömrü kadar mutlu kal...