Kimisi içten güler, kimi yüzden yalandan,
İçi gülen dupduru, yüzeysel dolu soru,
Daima uzakta dur, o zehirli yılandan,
Dikkat eyle her zaman, ondan kendini koru.

Nasıl yoğrulmuş ise içinde katran kiri,
Dışarıdan görülmez, sanırsın dürüst biri,
Açık verende gör ki, o nankörün de piri,
Dikkat eyle her zaman, ondan kendini koru.

Konuşmaya durdu mu, öyle gerçek ki güya,
Şaşırıp da kalırsın, gördüğün sanki rüya,
Tövbe de lanet eyle, o miskindeki huya,
Dikkat eyle her zaman, ondan kendini koru.

İblisten farkı yoktur, yalancı mahlûkatın,
Yüreğinde ar olmaz, o ahlaktan sakatın,
Acısı asla dinmez, ondan yenen tokadın,
Dikkat eyle her zaman, ondan kendini koru.

Bilmeyen ona kanar, yalanına inanır,
Öyle mutlu olur ki, arsızlığı kâr sanır,
Ne hiç vicdanı sızlar, ne de zerre utanır,
Dikkat eyle her zaman, ondan kendini koru.

Dünya şahidin olsa, beyaza der ki kara,
Hiç yüzü de kızarmaz, karayı çeker ara,
Ağzınla kuş tutsan da, eder seni maskara,
Dikkat eyle her zaman, ondan kendini koru.

Dürüstlükten, hayâdan özünde olmaz feri,
Ama lafa geldi mi, melekten kalmaz geri,
Şeytanlıkla örülmüş, kalpten ruha her yeri,
Dikkat eyle her zaman, ondan kendini koru.