Özlemini çektiğim, ne günlerimiz vardı,
Hayale daldığımda, sarar içimi hüzün,
Şimdi yalnızlığımı o hatıralar sardı,
Her yanımda ateşin, yandıkça kaplar közün.

Bulutların üstünde gezerken deli dolu,
Yoğun sevgi yeliyle kayıp eyledik yolu,
Müebbete mahkûmdur Allah’ın garip kulu,
Nice yıllar geçer de, erimek bilmez buzun.

Derdime büründükçe bitirir beni yasın,
Aynı derde düşesin, mum yakıp arayasın,
Bulamayasın beni, derdinden kuruyasın,
Desem de bedduası tutmaz nafile sözün.

Yaptığın taklitleri nasıl özledim bilsen,
Ummadığım bir anda yine çıkıp da gelsen,
Kapıyı açtığımda ölsen ayılıp gülsen,
Aynı o mutlulukla bakıp da gülse yüzün.

Hatırla o günleri, özle de vuslat dile,
Su ile çek kafayı, sarhoş gibi sendele,
Gözyaşlarım dökülsün yüzüme güle güle,
Bakışsın gözlerimle o iki güzel gözün.

Nerede hislerimi anında duyan Perim?
Biraz sonra zil çalar, inanmazdı gözlerim,
Ararım o günleri, yana yana özlerim,
Nice kışlar geçer de, bir türlü gelmez yazın.

Demiyorsun ne halde, o koştuğum yol hanım,
Ne arayanım kaldı, ne de bir uğrayanım,
Sadece anıların, halime ağlayanım,
Her yanımı kaplamış, dumana dönen tozun.