Geldim bu dünyaya değil gönlümü ona vermeye
Garip kulların derdine koşup gözyaşını silmeye
Maksadım ey dünya sende niyetim kalmaya değil
Beni yaratan Mevla’ya dedim gönlüm secde et eğil

Ben âşık oldum Mevla’nın yarattıklarına dünya sana değil
Mevla’yı zikir ederek gönlümle dedim kötülükleri sil
Bilirim yalansın dünya ama yalan olmayan insandır bil
Yalan olsa da gitse de Merhameti ile yokluğu silinmez bil

İkrar ettim hakkın yoluna girdim girmeyene gösterdim
Ey dünya seni çok sevmedim saptıran yoluna girmedim
Mevla gönüllere gir dedi gez bu sözüne karşı gelmedim
Sana gelen giden canlar hakka yürüdü yalan söylemedi dil

Has bahçene güller ekti çoğu açılmadan neden hemen soldu
Sen değil Mevla açtırtmadı soldurdu gül ekecek değildi o kulu
Zehir katmıştı gülün içine belasını arardı aradı buldu o soldu
Ey dünya içinde gidilecek tek yol hak yoluydu oda bulundu
Ne kadar saklarsan sakla kula Mevla buldurur utanmaz yüzünü sil

Âşık Gülveren’im ey dünya çoğunu yolda çıkardın şeytana sattın
İnsanlar zarar ziyana girerken acımadın vardın yan geldin yattın
Bir doğru var ise içine bin yalan kattın karıştırdın insanları kandırdın
Hakkın doğru kulu çıktı dünyanı yıktı başına işte şimdi garip kaldın
Kalmadı hakkın yolunda imanın karşısında gücün bitti işte sende pil
Âşık Gülveren