Geldi geçti bu dünyada Bir Abdülhamit han
Cümle İslam âlemine insanlığa oldu bir can
Gece gündüz düşman için verdi çetin savaş
Gözlerinde insanlık için dökerdin kanlı yaş

İslam’ın adını düşürmedi yere kendisi düşse de
Filistin’e Siyonistleri sokmadı üstüne gelinse de
Zalim yıkmaya çalışsa da dik durdu yıkılmadı
Gözlerinde insanlık için dökerdin kanlı yaş

Bir siyasi dehaydı tüm tuzakları bir bir yıktı
İman dolu sinesiyle iman gözüyle âleme baktı
Düşmanlar vurdukça daha fazla o vurdu yıktı
Gözlerinde insanlık için dökerdin kanlı yaş

Bir ecdat ki Abdülhamit han imandan bir kale
Düşmanı nasıl yıktı bir oku sen gör bir hele
Her bir taş dile gelir ondaki imanı gör bil hele
Gözlerinde insanlık için dökerdin kanlı yaş

O gitti âlemin gülleri soldu dikenler olmadı
Onun fikri bir zaman kadar silindi bilen olmadı
Vakti geldi kadir kıymeti bilindi duran olmadı
Gözlerinde insanlık için dökerdin kanlı yaş

Hasta adam diyenler kendileriydi hastan
Yemek istediler sadece kendileri pasta
Niyet vasıl oldu bilindi dirildi olan hasta
Gözlerinde insanlık için dökerdin kanlı yaş

Cevherler ummanda bitmez gidişiyle anlaşılır
Giden cevher geride cevherler bir şey bırakır
Sen gitmedin gönlümüzdesin Abdülhamit han
Görmeyen gözler görür bir an her şey anlaşılır
Gözlerinde insanlık için dökerdin kanlı yaş

Anlatmakla bitmez senin imana İslam’a olan aşkın
Sendeki dehayı görenler anında olurdu inan şaşkın
İnsanı severdin aşkla hakka sendin çok yakın
Şimdi herkese diyorum onun gözüyle aleme bakın
Gözlerinde insanlık için dökerdin kanlı yaş

Nur içinde yat sen Abdülhamit han sendin pınar
Düşmanlar değil Yüce Allah seni bunlarla sınar
Gönüller sen gittin ya işte o zaman yandı yanar
Şimdi dirilişle izindeyiz artık bizi kim yıkar
Gözlerinde insanlık için dökerdin kanlı yaş
Âşık Gülveren