Gerçek payı çokça olan
Yaşanan anılarda
Eksik bir taraf varken
İğneleyen düşüncede
Yüreği yaralayan neydi?
Kambur gibi taşırken


Anlamsızca duyguların neydi?
Neden benliğinde yer kurar durur
Bir türlü atamadığın içinden
Yaprak gibi dökülürken
Zamanı geldiğinde dalından
İzleri nasırlaşmış öylece duruyorken


Katran lekesinden beter iken
İçlenip ağlatan duygular
Heba eder benliğini derinden
Dikiş tutmaz sökük gibi
Dokundukça ilmekleri boşalan
Sökülür yüreğinden birer birer


Fırtınalar yaratır öfkeyle ortak olup
Estikçe savururken
Kasırgaya dönüşür yer kurmuşken kalbinde
Çırpındıkça yerin dibine sokan
Kurtuluş ararken batar yerin dibine
Yağmur dolusu gibi iner gökyüzünden ruhuna
Susuz çatlak toprak iken bedenin



Maruz kaldığını da bile bile direnir
Beyni kemiren düşünceye
Yenilgiliğini göz öne serer gibi
Bedbaht hale getirdiğinde


Oysa ipi çekilesi bombadır
Patladı patlayacak
Sırf bu yüzden duygular
Çaresizliğe mahkum
Demlendikçe katran renge boyanır
Ayıklanır içinden pirinç taşları gibi
Mutluluksa sadece sayacak kadar azken


Sevindiren duygular kıymetinden saklanır
Gereksiz gördüğünü anlatırken basitlik
Akıl başa geldiğinde, pişmanlık neye yarar
Gizemiyle saklıdır gölgesiyle kapanmış
Zalim yıllar ardında
Yok oluşu anlatır, son noktayı koyarken
Duyguları demlenip hayata kattığında


İşte son durağıdır
Yanıltıcı duyguların
Tek tek gözler önünde apaçık
Ömrünün tamamını sergilerken
Hesaba vurduğunda, incitse de canını
Sadece yaşadığın kârdır, demlenen duygularda


Nesrin Önem
Tekirdağ