Baharı yaşamadan, gönül güzün mü geldi ?
Yaprağını döktün de, sonbahara mı döndün ?
Goncaların açmadan, hüzün yolun mu çeldi ?
Dalda boyun büktün de, sonbahara mı döndün ?


Ne çok hayalin vardı, hepsi yarıda kaldı
Parıldayan gözlerin, gör bak hüsrana daldı
Umut ışıklarını, bir bir elinden aldı
Kalbi solda söktün de, sonbahara mı döndün ?


Şimdi ayak altında, ezilip duruyorsun
Belki ümit var diye, zamanı kuruyorsun
Susuz kalan yüreği, çöllere vuruyorsun
Diz üstüne çöktün de, sonbahara mı döndün ?


İkinci baharında, yüzün gülecek sandın
İmkansızken vaatler, nasıl da böyle kandın
Közlenmezken küllerin, körüklendikçe yandın
Bunca çile çektin de, sonbahara mı döndün ?


Gülün dalında kurur, üzülsen neye yarar
Kalbin laftan anlamaz, veremiyorken karar
Mutsuz geçen günlerin, sade ömrüne zarar
Hazan vakti, ektin de, sonbahara mı döndün ?

Nesrin Önem
18 09 2017
Tekirdağ


Yapraklar dallarından birer,birer düşerken
Aşk’ta yarın olmazmış,hep erteledin durdun
Sensizlik bir kâbus’ken,dedin daha çok erken
Hayallerimi yıkıp,Sonbahar’a mı döndün ?

Seni sensiz yaşarım,ölüm bana çok yakın
Bütün dertler üstüme geliyor akın akın
Azgın seller gibiyim sığmaz yatağa taşkın
Bu böyle sürüp gitmez,Sonbahar’a mı döndün ?... yüreğine emeğine sağlık değerli hocam eyvallah