3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1545
Okunma
Dün çocuktum..
Gerçeklere suskun..
Sessiz kaldım haksızlığa
bilmezdim insanların iki yüzlü olduğunu.
Ben görünen yüze kanar,
aldanırdım (melek gibi)..
Birde saklı,görünmeyen
şeytani bir yüz varmış meğer
ANLADIM....
Bugün büyüdüm..
Ecele suskun....
Kök saldı ağaçlar,
dallarında gençliğim..
Kimsesizliğimden,
çaresizliğimdendir belki ;
Sana teslim , diz çöküşüm.
uçurumlara çığlık attıran ölüm...
Can yakan bir gerçekmişsin meğer,
AĞLADIM...
Yarın çok geç..
Dilim lal , suskun...
Yaptıklarım ve yapmadıklarım önümde,
günahlardan kirlenmiş ruhum
gözyaşlarıyla temizlenmekte..
Milyonlarca yıl, diz çöktüm ve ağladım.
Gözyaşları söndürürmüş ateşi , meğer
AKLANDIM....
Cevap Yaz