9
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
1874
Okunma
Hiç Kimse’yiz...
Sen,
…..Ben ,
…….O…
Kısaca bizler…
Kimiz , neyiz , neciyiz.
Şu kapkaranlık evrende.
Bin bir duygu çemberi içinde
Dönen ipsiz Topaçlarız.
Hangimizin fırdöndüsü bitecek
Hangimiz önce düşecek bilemeden
Döner döner dururuz hepimiz.
Çemberin içinde tek beden olurken
Çember tamamladığında döngüsünü
En kesif Ten sarmalları çözülür.
Birer birer...
Tutku örgüleri sökülür.
Yavaş yavaş ...
Duygular Veda eder gözyaşları ile
Bütünleşen bedenlere…
Ve …
Topaç ...
Kaybolup gider dipsiz evrende
Tıpkı Ben , Sen , O gibi…
Geriye kalır kırık dökük duygular sadece.
……………… hatırlanmaz Hiç kimse.
………………………………..............ENA.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
