2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1064
Okunma
Geçmiş zamanlarda dostum, sırdaşım, en iyi arkadaşım dediğim insanın beni incitmesinin ardından döküldü kalemimden yazdıklarım. işte şiirimin hikayesi...
Yalnızlığımın ve umutsuzluğumun,
En uç noktasındayken bulmuştum seni.
Aslında sen diye sandığım bir maskeyi.
Merhaba diyemeden Elveda dediğim sevgilim,
Şimdi ve son kez,
Senin için dökülüyor kalemimden dizelerim...
Oysa nice yalanlara tanıklık etmişti yüreğim,
Nice sahte yüzler, gülüşler, seni seviyorum deyişler.
Hiç biri ama hiç biri;
Senin ki kadar incitmedi bedenimi.
Şimdi seni ve maziden kalan dostluğunu,
Bir sandığa kilitleyip atıyorum engin denizlerin,
En bilinmedik ve derin sularına.
Sende karışıyorsun artık unutulmuşların arasına.
Dedim ya;
Gizlenmişin bir maskenin ardına,
Döktür bakalım aşk yalanlarını, artık kim inanırsa...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz