0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
906
Okunma
artık çıkıp gidiyor boşluğunda
üstüme yuvalanan ağrıma gidip
_ bildim
beyaz buharların çiğ olduğu tepelerin ardında çay bahçeleri
ne güzeldin
damlıyor uykularıma yankılanan sesin
_ nefesin
yine izi kaldı duvarlarımda tekrar göbeğimi kesişinin
ellerim acıyor
ölüme kaçmış çukurlar oldu
_ ancak
alçı mı kapatır bu kağıda sinmiş ebru güzelliğinin kırıklarını
hiç bilemedim
odadan odaya dolanan ay
_ söyle
sararan kıyısızlığım mı yanlış yoksa kerteriz almadan girdaplarda dolanmalar
üzgün bakışlar
yıkık duvarlar gibidir yalnızlıklar
artık günler uzuyor oruçlarıma
inan çok acıyor sensizliklerim...
5.0
100% (2)
