2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
686
Okunma
Susarken,
Keyfe keder acılar biriktiriyorum içim de,
Yorgun mısralar.
Geceye gözyaşı düşüyor şiir değil.
Sonrası eylül hüznü.
Eğer soracak olursan,
Hep ayını bildiğin gibiyim.
Eskimiş bir resimde görmüşler.
Hayli çirkin,
Bir hayli yorgun,
Değişen sadece yüzümdeki izler.
Bazı geceler,
Çıplak kaldırımlar da
Biriken bir yağmurun gölgesine düşünüyorum.
İrili ufaklı çakıl taşlarından,
Utangaç turkuaz mavisi bir gök yitiriyorum avuçlarımda.
Sessizce ağırlaşıyor bedenim
Ölümden önce son şiirim bu.
Yalnızlığa gidiyorum.
Sormayın adımı, yaşımı,
Bu hayat benim!
Hiç kimse değilim...
Özge Özgen
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz