Bilirim sen yoksun, mirasın sünnetin var,
“Görmeyi çok isterim” dediğin ümmetin var,
Bir de Senin yolundan yalpa edip çıkmak var,
Benim gibi garibe hayalde konuşmak var,
Hayalimde çağımdan çağına yürüyüş var.

Gönlümün zümrütten tahtına buyur,
Başım gözüm üstüne cânım efendim,
Hayalimde sohbete ihtiyacım var,
Zamaneden konuşalım, rahmet efendim.

Ya Rasulallah ;
Garip ve yalnızım modern çağımda,
Kimsesiz ve mahcubum, halim ortada,
Allah bana yeter her halükârda,
Bu manada yalnız değilim , benimki başka.

Sana layık bir ümmet olamadık ya gariplik ondan,
Seni anlamak varken dosdoğrusundan,
Seni sevmemize rağmen çıktık yolundan,

Hayatı akışına koyduk, zamane dedik,
Sarıldık dünyaya haramdan yedik,
Hırsımız kör etti de doymak bilmedik,
Şefaat Ya Rasulullah deyince iş tamam dedik,
Bu kadar kolay mı Müslüman olmak ?
Nefsin isteğine göre ömür yaşamak ,
Çalışmadan Mevlâ’ya cenneti almak,
Ancak boşa avunuştur, sıkıntım ondan.

Dertliyim, diyeceklerim var, hayaldesin Sevgili,
Hani, cehaletin tamamı ayaklarımın altındadır,
Faizin her türlüsünü yasakladım demiştin ya,
Bizler aldandık, emrine uyamadık,
Şimdi ne olur bir bak,
Önce ashabına, sonra bize bak,
Onlar yıldız oldular, kurtuluşu buldular,
Bizde atlı yiğitler yaya oldu kaldılar.

Senin bize bakışın yürekleri eziyor,
Faiz ayakta değil, şimdi başta geziyor,

Yine Sen bizlere bir ayet söylemiştin,
Kadın ve erkeklere;
Gözlerinizi haramdan uzak tutun demiştin,
Bizlerse iman ettik, tas tamam kabul ettik,
Lakin , haramlara bakarak gözlere yazık ettik.

İçki, kumar, fuhuş, gasp bizde gündelik olay,
Bunları yapan ümmetin ama yapması kolay,
Duya duya alıştık ,olması değil de esas olmazsa olay,

Geçer akçe oldu yalan dolanlar,
Üstün seçildi şimdi gücü olanlar,
Zayıfsa görülmez haklı olanlar,
Söyler Senin sözünü hakkı duyanlar;
“Üstünlük takvadadır” duysun insanlar.

Arafat’ta ashabına sesleniyordun;
“Müminler ancak kardeştir, rızası olmadıkça malı alınmaz,
Müminin mümine kanı, canı haramdır” diyordun ya..
Bak İslam coğrafyasına desem, mecalim yok ya,
Çok acılar var, paylaşılmaz oldu üç günlük dünya.

Hani Sen , “Evlilik benim sünnetimdir” demiştin,
“Evleniniz, çoğalınız sevineyim” demiştin,
Biz de evlendik Ya Rasulallah, evlendik ama,
Bazı düğünlerimize şeytan katılır oldu,
Çoğalan nesillere dünya hırsları doldu.

Bir de bazen Seni konuşuyoruz Ya Rasulallah;
Evimize Allah’ın Rasul’ü gelse kapıyı açabilir miyiz? Diye,
Sonra; “Açık saçık neşriyatı toplayıp,
Televizyonu kapatmadan alamayız, mahcup oluruz” diyoruz,
Oysa her an bizi göreni unutmuş oluyoruz.
Allah affeder deyip basite alıyoruz.

Dünyamızda yeniden kol geziyor cehalet,
Zamana uymuş olmak; başarıdır, maharet,
Bir de kalkar söyleriz; bu devirde hiç olmaz,
Dediklerin güzel de, uygulayan bulunmaz,
İslamiyet son dindir, kıyamete ulaşır,
Kul istesin yeter ki her devirde yaşanır.

Ey Sevgili, mahcubum çağımı sana söylerken,
Ne olur koyup gitme, ümmetini dinlerken,
Zamane ümmetiyiz, halimiz bu; perişan,
Yaşantımızla çok şan aldık, ama bu şan kötü şan,

Her bir buyruğundan yüce bir ferman düştü,
Kul günah işledikçe kalbe siyahlar düştü,
Günahlar çoğaldıkça siyaha gece düştü,
Kararan kalbimizde günaha rahat düştü,
Kurtuluş için bizden sana yeniden biat düştü.

Ey Sevgili, seni hiç, asla üzmek istemem,
Halimiz işte bu, Senden asla gizlemem,
Hayatımızda değişim, diriliş bekliyorum,
Yaradan’ın ipine sarılmak istiyorum,
Helak olmak var sonda, kurtuluşa dönelim,
Ey canlar, kalkın, kiri temiz edelim,
Bize düşkün ve seven, bize şeref verene,
“Yolundayız Ey Rasul, ayrılmayız” diyelim.

Temennimiz böyledir Ey Allah’ın Rasul’ü,
Yüce Rabbim affetsin, hayır kılsın bugünü,
Seni hayal edince yalnızlığım kayboldu,
Geleceğe bir umut, içime huzur doğdu,
İnşallah ahirette cennette buluşuruz,
Sana olan sevdamı Firdevs’te konuşuruz.