Tesbih tanelerinde yuvarlıyordu hayatı,yaş/lı adam
’Acı bir kahvenin,kırk yıl hatırı vardı.’
Şöyle bir;etrafı süzdü çaktırmadan
Yalnızlığıyla başbaşa kaldı.

Ak düşmüş sakallarını ovalıyordu,yaş/lı adam
’Bir musibet,bin nasihatten evlaydı.’
Tüm yaşadıkları okunuyordu alnından
Sahip olamadığı tek şey,zamandı.

Alnındaki çizgilere dokunuyordu,yaş/lı adam
’Korkunun ecele ne faydası vardı’
Henuz yaşamaya doyamadan
Benliğini,garip bir ölüm korkusu sardı.

İşlediği günahları sayıyordu,yaş/lı adam
’Dayak,cennetten çıkmaydı’.
Yediği tokatları,düştü hesaptan
Aldığı ahlar,yanına kar kaldı.

Bütün servetini bağışlıyordu,yaş/lı adam
’Mal canın yongasıydı’.
Veren el,alan elden üstün demişti,yaratan
Bu onun son şansıydı.

Gözünden süzülen yaşları siliyordu,yaş/lı adam
’Yürek yanmazsa,göz yaşarmazdı’.
Öylece kalakaldı, kıpırdamadan
Hasret olmazsa,vuslat olmazdı.

Azrail’e tebessum ediyordu,yaş/lı adam
’Huy çıkmadan can çıkmazdı’.
Saatine bakıyordu,çaprazdan
Ölüm olmasa,saat durmazdı.


’Tırnak içerisindeki cümleler atasözlerimizden kesitlerdir’...