azaplara yoldaş olmamızın illa ki mecburiyeti mi var
hücre hücre dökülürken bedenlerimiz topraklara
Çıfıtlar da neden ki bizi hiç boş bırakmazlar
her an da etrafımızda kuyumuzu kazıp da dururlar

hüzünleri paket yapıp da taşırız mecburiyetin eliyle
iblisler dolanır da durur her an boynumuza
gülmedi de gitti yüzümüz neden ki hep tulânîlerde
analar
bu dünyada neden ki düşürülüyor kızgın cehenneme
sadece kahrolmak mı kalacak garibanlara nasipsiz bir hediye

tüm uzuvlarımızda çıldırıp da duruyor isyanlar
ruhumuz sıkın kırgın küs ve naçardır ta içimizden
sanki bir ferman var adımıza Rabbimizden
yüzümün gülmemesi için mi çıkartılıyor bunca zulümler

doğada ki börtü böcek ve kuşlara bile hasret bırakıldık
kıymetten düşüşte de gittik
üstü bitti yerkürenin altını oyup da duruyorlar

çelişkiler boynu aştıkça feryatlar çıkıyor arşa
insan fıtratından farklı hüküm sürüyor uygulamalar
sen
k
i
m
ben kimim
o kimdir ki
gaddarlaştı vicdanlar tanınmadıktan sonra ebeveynler

doğruluk has ve makbul bir tıynete bağlı olduğundan
insancıkların nefsine ve ihtiraslarına düşkünlüklerinden
adalet çıkar adına tez yol şaşırıyorlar
bu sonsuzluğun ufkunda
bizi illa ki bir bekleyenin olduğu da hatırlamıyorlar
katliam yolunda kış gibi buz tutuyor vicdanlar
kınıyor asır kavlince mazlumu titrerken arz-ı âlem
kırılmaktan yazamıyor ki doğruyu kalem

bu kara zincirler de neyin nesi
kendi halinde yaşayanları bağlayıp da duruyor
sanki tehir edilmiş gömüt
çivi çakmışlar gibi dünyaya herkes zıvanadan çıkıp da duruyor
Nasrettin hocanın bunlar adını bile duymamışlar
kesip de duruyorlar dünyanın dingilini tam da kökünden

illa ki de
yıkılınca mı göreceğiz Hanya’yı Konya’yı başımıza üstümüzde ki tavan…



(14.082017) AZAP…