Ozan ilo ile Karaçay ağa
Gece tuttu göğden ay’ı dediler
Biri yıldızları batırmış yağa
Terlerinden taştı kıyı dediler

İki usta avcı düşüp yollara
İbret olsun diye cümle kullara
Tebdil-i kıyafet girip çullara
Vuracağız şeyi şeyi dediler

Birisinde şiir birinde beste
Kulak ceylanların verdiği seste
Karaçay’da sprey ilo da susta
Avcılık onların huyu dediler

Biri dokuz vurmuş birisi yedi
Yalandan kim ölmüş duyanlar dedi
Ve lakin hepsini götürmüş kedi
Attıkları fazla sayı dediler

Biri yelek takmış birisi kazak
Demişler hele şu dağlarda gezek
Arı kovanından az da bal süzek
Peşlerinden koştu ayı dediler

Biri dua okur birisi türkü
Yiğitlik fazlada zorluyor korku
Az kalmış vermeye kafada börkü
Döktüler kaçarken çayı dediler

Karaçay timsahın burnundan tutmuş
İlo gergedanı önüne katmış
Kimse görmedi ya attıkça atmış
Bunların gözleri koyu dediler

Gölde ördeklere pusu durmuşlar
Şaşırıp karşıda dağı vurmuşlar
Ne ok attık deyu hayâl kurmuşlar
Ördekler yürüttü yayı dediler

İlo beyaz fili vurup düşürmüş
Onu gören tilki aklın şaşırmış
Karaçay üstünde balık pişirmiş
Gözleriyle kırdı fayı dediler

Tam düze inerken keklik sürüsü
Bir taşla üç yüzü vurmuş birisi
Yere pişkin düşmüş yokmuş derisi
Yerken bitti gölün suyu dediler

Karaçay doymamış fırlamış dağa
O hızla aslanın sütünü sağa
Birden karşısına çıkınca boğa
Toprağı salladı vayı dediler

İlo duymuş sesi yanmış sinesi
Korkudan tutulup kalmış çenesi
Tavşan koşup gelmiş hazır kınası
Üç katırda onun payı dediler

Aç sefil gezmekten mideler harap
Çobanı görünce takmışlar çorap
Darp edip azığa dalmışlar bitâp
Sonra da kim yaptı neyi dediler

Garip Makberî’de bekler av gele
Ortada ne av var ne dolu sele
Vallahi bunların verdiği çile
Yine de av yahşi eyi dediler

___________Makberî