15
Yorum
49
Beğeni
0,0
Puan
2333
Okunma

Herkes kendine benzeyeni sever..
Tanıdık birine benziyordun
toprağın hakisine
göğün mavisine
ve Tanrının ellerinden yoksun
gayrimeşru çocukların yarınsız yazgılarına
En çokta bana benziyordun
hüznünü saklarken yağmurun gözlerine
pervasız kanat çırpıyordu gülüşlerin yinede
Benziyordun işte
esir kuşların
kafeste suskun çığlıkları kadar
Dilek USTA