1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1579
Okunma
Şimdi uçmak zamanı.
Açılsın kanatlarımız özgürlüğe..
Bulutlara doğru yükselsin sesimiz inceden.
Bir çırpınıştı gitmek.
Kaçmak değil aslında uçmak.
Yalnız bir başına maviler arasında kaybolmak.
Belki bir ağaç dalında mola.
Belki yüksek gerilim hattında son nefes.
Kaç kanat çırpar ki sevda..
Daha kaç nefes alır ki maviliklerde.
Uçmak sonsuzluğa gidercesine.
Hedefsiz bir çırpınışta kanatlarım.
Hangi avcının hedefindeyim bilmem.
Hani mavilikler altında özgürlüktü bizimkisi.
Ölüm vurana kadar.
Bir ağacın dalında.
Bir uçurumun kenarında.
Uçmak özgürlük değilmiş oysa.
Hedeflerce yol almakmış.
Çokça..
Cevap Yaz