Bu nasıl güzellik, bu nasıl coşku
Yüzümüz gülüyor, düş mevsiminde
Ben senle yaşadım, en güzel aşkı
Şarkımız çalıyor, düş mevsiminde

Ne güzel de yanmış, aşkın çerağı
Vuslattır diyorlar, her dem gereği
Aşkla çarpan, sevenlerin, yüreği
Huzurla doluyor, düş mevsiminde

Olmazmış burada, saçlar da aklar
Neşeyle sökermiş, her gün şafaklar
Yar yüzünden suskun kalan dudaklar
Kahkaha salıyor, düş mevsiminde

Her şey düşünülmüş, inceden ince
Sevdalar helâlmiş, yaşlıya gence
Sevenler sevdiğin, alsın denince
Gör nasıl buluyor, düş mevsiminde

Hazan hüzün, terk etmişler, bu yurdu
Güzel Mevlâ’m, ayrılık yok buyurdu
Can, canan koynun da, nasıl uyurdu
Bak neler oluyor, düş mevsiminde

Görkemli saraylar, denize nazır
Herkes birer kral, herkes bir vezir
Her yeri kaplamış, tatlı bir huzur
Aşk akla geliyor, düş mevsiminde

Aşık Lüzumsuz’um, coşmuşsun yine
En güzel sevdaya, koşmuşsun yine
Sen kendini burda, aşmışsın yine
Hülyaya dalıyor, düş mevsiminde

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ÇERAĞ : 1. Mum, kandil, lamba vb. ışık veren araç, çırağ. 2. Işık, çırağ.