Kabaran duygularım, köpürürken yürekte
Deniz değil ki yürek, vursun kıyılarına
Bu sevda acısına, yar dayanmak gerekte
Alışmak gerek hüznün, artan sayılarına
Deniz değil ki yürek, vursun kıyılarına

Yalnızlık rıhtımında, alev kumsallarında
Her gün harcanır ömür, bu sevda yollarında
Omuz arayan aşkım, hasretin kollarında
Düşmüşüm çıkmak çok zor, çile kuyularına
Deniz değil ki yürek, vursun kıyılarına

Aşk dağında kurduğun, gönül kalelerinde
Beynim, bedenim saran, umut halelerinde
Yıldızlara eş olan, çoban lalelerinde
Hoş şarkılar gelmiyor, paslı duyularına
Deniz değil ki yürek, vursun kıyılarına

Beni benden alırken, şu nûrane gözlerin
Okşuyordu usulca, bal tatlısı sözlerin
Silinir mi yürekten, yüz yıl geçse izlerin
Efsunkâr bakışına, tatlı büyülerine
Deniz değil ki yürek, vursun kıyılarına

Füsunkâr gamzelerin, nasıl bağladı sana
Yüzlerce gül içinde, inan sendin tek rana
Neler vermez bu gönül, tekrarlansa o ana
Kalbime işlediğin, sevda oyalarına
Deniz değil ki yürek, vursun kıyılarına

Duymaz oldu güzelim, o yüreğin sesimi
Silemiyor o yüzden, nağmeler de pasımı
Şu melamet hırkasını, neden giydi Nesimi
En güzel duaları, koydum ayalarına
Deniz değil ki yürek, vursun kıyılarına

Ne geride kaldım ben, ne de baktım ileri
Sana olan sevdamı, biliyor birileri
Sevdamın ateşiyle, yıktım kızıl gülleri
O yüzden ihtiyaç yok, yalçın kayalarına
Deniz değil ki yürek, vursun kıyılarına

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

HALE : Işık, Ayın çevresinde oluşan ışık halkası
NÛRANE : Kutsal ışık
GAMZE : Gülünce yanakta oluşan çukurluk
EFSUN: Büyü, sihir
FÜSUN: Hoş, güzel, büyüleyen
RANA :Güzel, göze hoş görünen.
AYA : Elin parmak dipleriyle bilek arasındaki iç bölümü, avuç içi
MELAMET : 1. Kınama, ayıplama. 2. Azarlama, çıkışma.
NESİMİ :Halk Ozanı