2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1439
Okunma
DEDEM
Bir kazma bir kürek
Ve çelik bilekli bir adam.
Allah’ım bu nasıl sabır ki
O dağı damla damla kazarak,
Tarlaya dönüştürdü o adam.
Ağaçlarla, kuşlarla konuşurdu.
Yanında köpeği, bir şişe suyu
Ve bir parça mısır ekmeği ile
Akşamı ederdi.
Suyu boşa akıtmaz,
Meyveyi yer dalını kırmaz,
Kedileri yanından ayırmazdı.
“Toprağa, bitkilere, hayvanlara hizmet
Hakka hizmettir” derdi.
Vatan denince gözleri dolar,
Tobrağı anasından ayırmazdı.
Bugün,
Toprağı ve vatanı tehlikede görse,
O ruh o imanla,
Mezardan canlanır gelir,
Bir nefes de!
Yusuf Yılmaz
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz