28
Yorum
52
Beğeni
0,0
Puan
2584
Okunma

Gönül otağına serdiğim minder
Hüzün gözyaşını nasıl mı sildim
Yaşını göstermez tam kırk beşim der
Kaderim diyerek yutkunup güldüm
Sabır tesbihini düşürmem elden
Gözleri söylermiş beklemem dilden
Aşka hasret biçip isteme kuldan
Asumana bakıp öylece daldım
Yarışırken yaşlar akmaya gözden
Notasız güftesiz çalmayan sazdan
Baharı bitmeyen gelmeyen yazdan
Harında yanmayı Şems’ten mi aldım
Gözlerim kapansa yürek gözümsün
Dillerim sussa da canda özümsün
Söylenmese de bil, aşk son sözümsün
İçin için yanan ateşe yeldim
Yürüdüğün o yollar çıkmaza döner
İçimde ki yangın elbette söner
Küllerinden doğan Anka’da konar
Ayı yastık yapıp rüyada kaldım
İM
Nurefşan