Ferman okundu
Ferman Padışahındır dedik
Göç eyledik, sürgün eyledik kendimizi
Tuttuk İzmir Yolunu...
Giderken
Ankara çıkışında
Yoruldum dedi kaptan
Dinlenmeye durdu
Kaptan köşkünde uyudu
Eşim ve çocuklarım,
Mescid köşesinde uyudu...

Ve ben düşünürken
Çayıma şeker kattı garson ben istemeden
Ankara simidi uzattı en tazesinden...

Uyan dı kaptan
Uyandı çıcuklarım
Kalktık, yol aldık
Toros dağlarını kucakladık
Çubuk beli yolverdi bize...
İzmir’i selamladık

Çok sürmedi İzmir hikayemiz
Döndük
Yörüğüne karıştık Burdur’un
Yöresine düştük tekenin
İnsuyu Mağarasında tuz bastık yaralarımıza
Ovasında gezdik
Gölünde serinledik...

Vay memlektim vay
Nerelerinden tutam ki ben senin
Sen de beni tutasın...

Vay memleketim vay
Taş yontulu kurnalarından huzurla su içemedik
Kanatlanıp uçamadık dağlarında özgürce
Konup çiçeklerine bal da eyleyemedik
Tepeden bakamadık bulutlarına
Tepeden bakmadık insanlarına
Tasından su içemedik özgürce
Sevinemedik
Yaşamı katlanmalara bağladık
Katmer, katmer
Umutlar yükledik sırtımıza
Yaşamı Umutlara bağladık...

Vay memlketim vay
Nerelerinden tutam ki ben senin
Sende beni tutasın...

Yol istedik yöresinden tekenin
El salladık yörüğüne Burdurun
Helalleştik
Sultan dağlarından geçtik
Gedizine ulaştık Egenin
Spiline çıktık
Sultan yaylasında su içtik Manisa’nın
Hala buradayız,
senin içinde, bu yörende
Şimdilik
Sonrası Allah kerim...

Vay memlketim vay
Nerelerinden tutayım ki ben senin
Sende beni tutasın...

Ekrem SAYGI
29.07.2017