3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
589
Okunma
AMİRALİN ANISINA
Her seferden dönüşünde
Güneş doğardı evine.
Işık olur, sevgi olur,
Merhamet ve neşe olurdu, o sevinçle.
Bir demet çiçeği sununca eşine!
Görünce sevinir,
Dokununca gül kokar,
Bakınca gözleri dolardı.
Göz pınarında biriken pınarlar
Ona ayrı bir güzellik katardı.
İşte hasret böyle bir şey.
İşte kavuşmak böyle bir şey.
İşte sevgi böyle bir şey.
Kaybetmekte var kaderde.
Bugün amiral Çakmak Komutanımızı
Kaybettiğimiz gibi.
Sılada çektikleri çileleri,
Türk Vatanını yükseltmek için
Verdiği uğraşları,
Emperyalistlerin kurduğu tuzakları
Dost kazıklarını
Asla unutmayacağız.
Rahat uyu.
Nur içinde yat.
Elinde eve getirdiğin
Bu bir demet çiçek,
Mezarının baş ucunda,
Adını verdiğin Tuğçe kızına
Tuğ olsun.
Yusuf Yılmaz
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz