Diller düşler ülkesi Kafkasya da Dağıstan
Özlemiyle yanarken, vuslatından kim kaçar
Azim de emel varsa; Şamil ruhlu atar tan
Hürriyeti haykırır ne Rus kalır, ne de Çar!

Başkenti Mohaçkale, gölü Hazar denizi
İmam Mansur başlatmış, ilk direniş ilk izi
Gazi Muhammet ile, Hamzat bey örer gizi
Şeyh Şamil İmam olur, kartalı yüksek uçar!

Dağ başında bin atlı kalpakları kar tutar
Kasırgalar secdedir yürekleri nar tutar
Sönmez yanan bu ateş Dağlıları ar tutar
Esaret zincirini takmamaya ant içer!

Bellerin de kamalar savaşçıların yurdu
Özgürlüğü uluyor dağların da bozkurdu
İman yüklü naipler barındırmaz mankurtu
Dans ederken toyunda Derbentte güller açar

Akordeon, mızıka kültürel bir anane
Hamur işi yemekler, bir birinden şahane
Fedakârlık vefanın mekânıdır her hane
Dargin, Lezgi, Avar’ı birlikte neşe saçar..

Ata yadigârımdır demem asla bana ne!
Kafkasi’yim söz benim, öz de yoktur bahane’
Dağıstan dergisine, biz de olduk abone
Okudukça tarihi, içer kendinden geçer
Nerde olursa olsun ruhum yurduma göçer


Osman Onuktav

Kafkasi




.