Döner feleğin çarkı yıpratır parça parça
Açılır dert perdesi keder tüter Azize’m
Sevda denen o yalan koparıp atar kopça
Bitmez dediğin aşklar birgün biter Azize’m

Ruhun şimdi hovarda havada uçuyorsun
Meftun hayaller kurup kendinden geçiyorsun
Kıpır kıpır halinle boncuklar saçıyorsun
Hayatın gerçekleri seni yutar Azize’m

Aşk karın doyurmuyor inan bir yere kadar
Dünyalığı olana herkes gönlünü adar
Garipler bu cihanda ortaya olur heder
Garibanın damında baykuş öter Azize’m

Erirse malın mülkün kalırsın ulu orta
Yoksulluk semerini vurursun yalın sırta
Ruhunun mahzeninde hatayı tarta tarta
Geçmişin yüreğine fena batar Azize’m

Yeller eserse baştan akıl kalır bedevi
Dünyanın tüm gam yükü olur sabır ödevi
Birde yitirmiş isen damı otağı evi
Kötü laf dedi kodu yerin tutar Azize’m

Dost dediğin dar günde çapan sokar gözüne
Sırtındaki tek çulu atarlar şirk közüne
İtibar etmez kimse söylediğin sözüne
Kimsesizlik ölümden bile beter Azize’m
*
Mehmet Kılıçel