Öldürme Yaşarken Umutlarımı

bitsin artık dedin ya,
bitirdin ömrümün geri kalanını da o an…
peki bitsin…
sen istedin diye bitsin
üzülmeyesin diye bitsin
kahrolma yasın diye katlanacağım acılara…
yara almasın kalbin...
beni unutmayacağını,
unutamayacağını bile bile bitsin...

içimden bir şeyler koptu sandım !
sadece “elveda” diyebildim
boğazıma düğümlendi nefesim
konuşamadım
tutuldu dilim...
arkandan bakamadım bile
öylesine zayıf düştü ki bedenim;
dönemedim senden yana
göz göze gelmemek için
zoru daha da zorlaştırmamak için...

yirmi dört saat gözlerim desin oysa...
her anını bende yaşıyorum, bil…
her bakışım senle dolu
her ağlayışımda mutlak sen varsın,
her düşünüşümde...
ziyanı yok
alışkınım acı çekmelere…
yeter ki;
görme bakışlarında hiç kimseyi
sesimden başka ses duymasın kulakların
ayakta kalmaya kararlıyım, ama;
öldürme yaşarken
umutlarımı...

…………………………h.çam