Yaşamın bitecek,
Acı başlayacak,
Hiçlik korkun bitecek,
Varlık korkun başlayacak,
Yok olmak isteyeceksin,
Sonsuz gün boyunca bununla beraber kavrulacaksın,
Varlığın amacı kendisini gösterecek,
Yanacakasın kötüğünle beraber,
Yaratıcı kendisini gösterecek,
Bilinmek istemeyeceksin Yaratıcı gibi,
Yere inmeden önce sana neyin sorulmadığını hatırlayacaksın,
Anlaşmanın şartları değişmiş gelecek sana,
Cennetin cehehnnemini armağan edecek sana,

Daha ne dememi istersin,
Gök gürlediğinde korkar,
Yağmur yağdığında maşallah derdin,
Çiçekler açtığında subhannallah,
Başın secdede idi herkes uyurken,
Herkes uyanırken sen uyudun,
Son raddede böbürlendin,
Açıktan vaaz verdin,
Yaratıc’nın elçisi sanki sendin,

Bana ne demek istersin,
İnsanlar beni küçümser,
Gavurlar gibi edebiyat yaptığımı söylerlerdi,
Kılmadığım her vakit namaz için 80 bin yıl yanacaktım,
Sen bilmezsin yanıyorum ruhuma üflendiğinden beri,
Ölümden pek konuşmaz, bitkilerden Yaratıcı’yı bulmama gerek olmazdı

Uzun uzun anlatabilirim,
Ama yeterince konuştuk,
Susma zamanıdır,

Cumali Celayır
16.07.2017